De tweede dag in poortugal

Dag lieve 5 B'ertjes 

Vandaag werd ik wakker in Santiago do cacem. Samen met mijn baasje Dries, ging ik eerst op zoek naar een lekker ontbijt. Ik wou heel graag dennenappeltjes eten, maar daar stond Dries niet voor open. Dus zochten we een beetje verder. Uiteindelijk vonden we een klein pannenkoekenhuisje (niet dat van plop), waar we een pannenkoek met nutella kregen. Ik kan je wel zeggen dat mijn oortjes begonnen te flapperen van die pannenkoek. Zo kon ik er wel 44 op. 

Nadien begonnen we aan onze staptocht naar Valle seco. Een Poortugees dorpje dat 20 km verder naar het Zuiden lag. We moesten rood-witte pijltjes volgen. Het was een hele zware tocht want ik moest Dries zijn rugzak van 20 kg dragen. Die was zeker even in de war en dacht dat ik een ezel was, maar ik ben een dino natuurlijk: wraaaagh! 

Onderweg zagen we hele mooie dingen: we zagen duizenden kurkbomen, van die schors maken ze vloertjes en prikborden uit de IKEA. We zagen bloemetjes met bijtjes in. Volgens het bijtje stonden die bloemetjes daar speciaal voor juf stoffie. We zagen slaapjes (of zijn dat schaapjes🤔) grazen in de wei. We zagen paddestoelen die eruit zagen als paardenkaka. We zagen de mooiste uitzichten en het zonnetje verwarmde de hele dag ons lijfje. We zien al zo bruin als jullie schoolbankjes. 

Vandaag slapen we in Valle seco bij een lief mevrouwtje en meneertje. Ze hebben varkentjes en eendjes. De eendjes vertelden ons dat ze ook fan zijn van 5B. We slapen hier in hangmatjes.

Wordt vervolgd.

Fan van het eerste uur.

Dino de verschrikkelijke